Historia ministrantury? To także dorośli.
Początki posługi ministranckiej można doszukiwać się w Nowym Testamencie. W Ewangelii Jana poznajemy młodego chłopca, który przed cudownym rozmnożeniu chleba przyniósł pięć chlebów i dwie ryby, by Chrystus uczynił cud rozmnożenia pokarmu (J 6, 8-9). Tradycja uznaje go za „praministranta”; przyniósł on bowiem pierwsze dary ofiarne. Inna teoria mówi, iż Chrystus uczynił pierwszymi ministrantami apostołów: św. Piotra i św. Jana, którym nakazał znalezienie wieczernika i przygotowanie wieczerzy paschalnej (Łk 22, 7-13).
W pierwszych wiekach Kościoła funkcje liturgiczne poza biskupem i prezbiterem spełniali wyłącznie diakoni. W miarę rozszerzania się Kościoła potrzeba było większej ilości ludzi do posług; papież Korneliusz w swym liście wymienia kleryków niższych święceń: subdiakonów, akolitów, lektorów i ostiariuszy. Właśnie spośród akolitów, zanoszących komunię św. nie mogącym uczestniczyć w liturgii wywodził się główny patron służby liturgicznej: św. Tarsycjusz (I poł. III w.) – męczennik Eucharystii.
Hymn
Króluj nam, Chryste, zawsze i wszędzie. To nasze rycerskie hasło. Ono nas zawsze prowadzić będzie I świecić jak słońce jasno. Naprzód przebojem, młodzi rycerze, Do walki z grzechem swej duszy. Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty. Z Nim w bój nasz zastęp wyruszy. Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie, Podnosząc w górę swe czoła. Przed nami życie rozkwita w wiośnie. Odważnie, bo Jezus woła.
Posługi
• kandydat - nie nosi jeszcze komży, ale uczy się w tym czasie posługiwania do mszy, odpowiedzi mszalnych itp., ten okres próby trwa zazwyczaj rok;
• ministrant światła (inaczej lucyferariusz; z łac. lux, lucis - światło) - opiekuje się świecami, posługuje do nich;
• ministrant księgi (inaczej librysta z łac. liber - księga) - dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać celebransowi przy mszale;
• ministrant ołtarza - posługuje przy naczyniach liturgicznych; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego okruszyny nie spadły na ziemię;
• ministrant krzyża (inaczej krucyferariusz z łac. crux, crucis - krzyż) - nosi krzyż podczas procesji i drogi krzyżowej:
• lektor - ministrant Słowa Bożego - proklamuje Słowo Boże (czytania z wyjątkiem Ewangelii) oraz odczytuje wezwania Modlitwy Powszechnej;
• psałterzysta - wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• kantor - intonuje pieśni, dba o oprawę muzyczną liturgii i zaangażowanie wiernych w śpiew, ta funkcja rzadko już występuje w Polsce i jest często mylona z psałterzystą. Kantor zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• ceremoniarz - mistrz ceremonii – dorosła osoba z doświadczeniem, jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów; jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, musi być zaznajomiony z przepisami liturgicznymi;
Ministranci w Parafii w Rzgowie
Ceremoniarze, lektorzy, ministranci i kandydaci to grupa mężczyzn i chłopców, którzy służą przy ołtarzu podczas Mszy świętych i nabożeństw. Wspólnota liczy kilkunastu uczestników, którzy aktywnie biorą udział w życiu Parafii i reprezentują ją w wydarzeniach diecezjalnych. Msza Święta to centralny punkt życia ministranckiego. Natomiast wokół niej jest wiele innych aktywności. Rozgrywki na hali sportowej, kursy i szkolenia, wspólne wyjazdy i spotkania, akcje zbiórkowe na różne cele rozwojowe ministrantów. Opiekunem grupy jest Ksiądz Wikariusz.
Chciałbyś poznać jak na co dzień funkcjonuje ta grupa? Rozważasz przystąpienie do niej w celu głębszego przeżycia bliskości z Jezusem, Liturgią i Wspólnotą Kościoła? Chcesz poznać rówieśników, którzy podzielają Twoje wartości? Zapraszamy na nasze spotkania. Więcej informacji otrzymasz w zakrystii po niedzielnej Mszy świętej. Zapraszamy.
Kurs lektorski, na którym przygotowywali się nasi kandydaci na lektorów: